Ne zaman kapasam gözlerimi
Yüzün yansır karanlığın içinden
Arayüzlerinden bakarım
Suskun kırmızı yayılır ortaya
Sabah bulutları okşarım kahve kokusu gelir
Kilimleri süpürür Annem, büyür çocukları usulca
Erik ağaçları ses verir
Okul yolunda, gölgesi ilkbahar
Akşam olur kitaplar konuktur evime
Sabahı beklerim
Sabah bulutları okşarım kahve kokusu gelir
Kilimleri süpürür Annem, büyür çocukları usulca
Erik ağaçları ses verir
Okul yolunda, gölgesi ilkbahar
Akşam olur kitaplar konuktur evime
Sabahı beklerim
Temmuz ayının belki de en sıcak günüydü. Taylan Doğan yarım saat yüzdükten sonra buhar odasınınsıcaklığına bırakmıştı kendini. O an sıcaklığın bedenine yayıldığını, bütün yorgunluğunun kaybolduğunu hissetmişti. Keşke buhar odasında uzun süre kalabilse, kafasındaki düşüncelerden uzaklaşabilseydi ama dün gelen mektubu aklından çıkaramıyordu.