Ne zaman kapasam gözlerimi 
Yüzün yansır karanlığın içinden
Arayüzlerinden bakarım
Suskun kırmızı yayılır ortaya

​

​

Sabah bulutları okşarım kahve kokusu gelir

Kilimleri süpürür Annem, büyür çocukları usulca

Erik ağaçları ses verir

Okul yolunda, gölgesi ilkbahar

Akşam olur kitaplar konuktur evime

Sabahı beklerim

​

​

Sabah bulutları okşarım kahve kokusu gelir

Kilimleri süpürür Annem, büyür çocukları usulca

Erik ağaçları ses verir

Okul yolunda, gölgesi ilkbahar

Akşam olur kitaplar konuktur evime

Sabahı beklerim

​

​

Temmuz ayının belki de en sıcak günüydü. Taylan Doğan yarım saat yüzdükten sonra buhar odasınınsıcaklığına bırakmıştı kendini. O an sıcaklığın bedenine yayıldığını, bütün yorgunluğunun kaybolduğunu hissetmişti. Keşke buhar odasında uzun süre kalabilse, kafasındaki düşüncelerden uzaklaşabilseydi ama dün gelen mektubu aklından çıkaramıyordu.