BAHAR VARKEN DIŞARIDA

BAHAR VARKEN DIŞARIDA

günaydın dedim, gülümsedi ağaçlar, tanrım

bahar bu kadar mı yakışır ağaçlara

hep beklerdik, hatırlarlar mısın sevgilim

yağmur yağmıştı yürüyüşten hemen sonra

izlerini silmişti kırmızı renklerin

umuda sarılıp karşılardık aç susuz kalmışken

kim istemez ki baharı

günlerin karanlığı kaybolurdu

aşk daha büyürdü içimizde

zaten ben de hep bahara benzetirdim seni

şimdi zamanın düşü, ne çok özlemişiz, kuşları, çiçekleri

uyanıyoruz güneş doğmadan bahar dokunduğunda

boyun eğmiyoruz yalanlara bu sabah olduğu gibi

bahar bir başka bahar oluyor yanında

sarılıp öpüyorum seni