- Hasan Çelikkol / Şiir - Akrilik
DENKLEM

DENKLEM
Aldı beni bir rüzgâr, albatrosun tüyü kadar hafif
Sürdü büyülü ormanların içine
Bir büyüdü ki ay sanki yıldız
Beyaz bir geceye aktım gövdem ilkbahar
Sonsuz kere geçti bir yelkovan
Anılarımı hatırlattı, sanki en uzaktan gelen bir ses
Düşlerimi taşıyordu
Bir salyangozun kabuklarında zaman
Hakikatin duraklarında hep vardı
Bir tutsağa su verir gibi umut yükledi heybeme
Kaderime mühürledi mahrem bir akıl defterini tutar gibi
Sordum sen nesin zaman
Uzun bir yalnızlığın içinden gelen bir zamirim dedi