DENKLEM

DENKLEM

Aldı beni bir rüzgâr, albatrosun tüyü kadar hafif

Sürdü büyülü ormanların içine

Bir büyüdü ki ay sanki yıldız

Beyaz bir geceye aktım gövdem ilkbahar

Sonsuz kere geçti bir yelkovan

Anılarımı hatırlattı, sanki en uzaktan gelen bir ses

Düşlerimi taşıyordu

Bir salyangozun kabuklarında zaman