YİNE DE PARANTEZİNİ KAPATMAK NİYETİNDE DEĞİLİM AŞKIN

Yanımda değilsen en sıkıcı ressamı olurum günün

Kendi başıma yalnız, sisli gecelerdir resmettiğim

Yokluğun her an daha çok yorar beni

Eksiksiz bir itirafın tenine yazılı

Çan seslerinin hükümranlığına inat, kaderim

Pusuda beklediğin gecedeki halindir senin

Bu yüzdendir rüzgârla gelen saçlarının kokusu

Gitmek isteyip de gidemediğim hiçliğin tutsaklığında

Buradayım, bir el uzatırsan kutsanırım belki yokluğuna

Şimdi yazdıklarım bir bedenin değil de sevmenin düşü

Görünmez duvarların arkasındaki yokluğun

Ah şu bitmeyen ayrılıklar yok mu öldürüyor beni

Dünya tanık ayrı zamanlarda yaşıyorum bir hiç yüzünden

Yine de parantezini kapatmak niyetinde değilim aşkın