HEP AYNI BAHARIN ATEŞİNDE

HEP AYNI BAHARIN ATEŞİNDE

Kim yazmaz ki denizin gecesi gibi rüyada

Yağmurla başlayıp mayıs kuşlarının sesleriyle biten bir dize

Bazen perişan, bazen mutlu ama inadına

Martıların kanadında uçan

Öyle ki geçmiş bile çok yakın uçurumuna düştüğün

Çiçeklerinde kırmızı evler, kırmızı ağaçlar, kırmızı ovalar

Kırmızı sulara dalar gider gözlerin bu mevsim

Kaybolursun kendi gezegeninin kor ateşinde

Aynası olursun, diğerleri günebakan

Bir türlü anımsayamadığın rüya vardır çiçeklerinin gölgesinde

Bulutlarında ararsın güzelliği, buzlu bir kadehin

İçine sarıları karıştırıp sarhoş olduğunu görürsün

Silemezsin, sessizliğin gözyaşına ortak olamazsın

Gölgesini unutamazsın

Yokun parçası olursun

Peşine düşersin umudun

Hatırladım, aklıma düştü şimdi

Ne zamandır baharın arasındayım

Sözcüklerim denizin gecesi

Bahar dokunmuş olmalı, hissettiğim tenimde aşk

Bu bahar da böyle olsun rüyadaki şairliğim