- Hasan Çelikkol / Şiir - Akrilik
HEP AYNI BAHARIN ATEŞİNDE

HEP AYNI BAHARIN ATEŞİNDE
Kim yazmaz ki denizin gecesi gibi rüyada
Yağmurla başlayıp mayıs kuşlarının sesleriyle biten bir dize
Bazen perişan, bazen mutlu ama inadına
Martıların kanadında uçan
Öyle ki geçmiş bile çok yakın uçurumuna düştüğün
Çiçeklerinde kırmızı evler, kırmızı ağaçlar, kırmızı ovalar
Kırmızı sulara dalar gider gözlerin bu mevsim
Kaybolursun kendi gezegeninin kor ateşinde
Aynası olursun, diğerleri günebakan
Bir türlü anımsayamadığın rüya vardır çiçeklerinin gölgesinde
Bulutlarında ararsın güzelliği, buzlu bir kadehin
İçine sarıları karıştırıp sarhoş olduğunu görürsün
Silemezsin, sessizliğin gözyaşına ortak olamazsın
Gölgesini unutamazsın
Yokun parçası olursun
Peşine düşersin umudun
Hatırladım, aklıma düştü şimdi
Ne zamandır baharın arasındayım
Sözcüklerim denizin gecesi
Bahar dokunmuş olmalı, hissettiğim tenimde aşk
Bu bahar da böyle olsun rüyadaki şairliğim