LEKESİ KALSIN

LEKESİ KALSIN

Umutsuzluğa kapıldığım günler olmadı değil

Güneş yoktu, soğuktu, her yerde yalan

Ve acı veriyordu haksızlık tanrıya ait olmayan

Sanki kimsenin yaşamadığı bir yeryüzünde

Çok yakınlardaydı karanlığın ipliği

Üfleyip lambaları uyumak istiyordum

Unut dedi birisi yarası kabuk tutmamış şu yılı

Korkuları bırak

Bilgeliğin içinden geçerken boşa harcama yeni günleri

Ölüme yargılı biri değilsin ki

Bakarsın ansızın görünür tünelin ucu

Böylece lekesi kaldı eski yılın

Uzaklarda bir tren kalktı gün ağarmadan

Pencereme gelip bir kumru kondu yağmur yağarken

Bir kuğu süzüldü eski bir masalın izdüşümüne

Şimdi buğulanmış camdan bakıyorum

Kadınlar görünüyor aynalarda kim bilir kaç dilde sevdiğim

Her yerde kar var, yüreğimde umut

Günlük güneşlik geleceğim